Στιγμές (Ευτυχία Τσουκαλά)

Φίλες παράξενες και δροσερές
τις γνώρισα σ’ ένα ταξίδι
τις άγγιξα τις έπιασα το χέρι
μα αυτές γλιστρήσανε σα φίδι
Και είπα: πώς τάχα να λεγόσαστε
για να σας ξαναβρώ,
μια και τόσο φανήκατε σήμερα βιαστικές,
κ’ αυτές μ’ αποκριθήκανε γελώντας:
Δεν θα μας ξαναδείς
λεγόμαστε
Στιγμές…

Άλλα ποιήματα που μπορεί να σας αρέσουν