Κανένας εραστής, ποτέ, δεν βρήκε του έρωτα γιατρειά
Εκτός από ένα άκαρδο πλήγμα κάτω από την καρδιά
(Που από το δικό της χέρι να ’χει δοθεί).
Η πληγή του εννιά χρόνια κι ακόμη να επουλωθεί
Πυορροώντας ακατάσχετα νεκρή ελπίδα
Και με του φεγγαριού τα γυρίσματα να πονάει ακόμη πιο πολύ…
Από τη γιατρειά, η αρρώστια πιο υποφερτή.