Ξεχείλωσαν οι αναμνήσεις
Δεν σε χωράνε πια μέσα τους
Και δεν ξέρω πώς τους ξεφεύγεις
Εσύ!
Που έχεις τόσο έντονα μάτια,
τόσο ζωηρή μυρωδιά ακόμη
στα ρουθούνια μου
Εσύ που στα μάτια μου ακόμη
έχεις αφήσει κομμάτια μπογιάς
Πόσο προσπάθησα να ξύσω την ενέργεια
που άφησες στο χώρο
Πίστεψέ με!
Γδέρνω το σώμα μου –κάθε μέρα–
να σε διώξω
Μάταια!
Γιατί νιώθω πως είσαι πιο μέσα
στον εαυτό μου
απ’ ό,τι εγώ μέσα σ’ αυτόν…
Γεωργία Τρούλη
Από τη συλλογή Τα πορτοκαλορόδινα (2008)