Μενού

Το παιδί (Χρίστος Λάσκαρης)

Όταν καμιά φορά γυρίσω πίσω και κοιτάξω
μες στο μακρύ δρόμο,
πάντα στο βάθος βλέπω
ένα παιδί.

Τροφοδοτεί με τα λυπημένα μάτια του
τα ποιήματά μου.

Άλλα ποιήματα που μπορεί να σας αρέσουν
  1. η σκόνη των βιβλίων (Μαρία Λάτσαρη)

    Σεντόνι από λευκές σελίδες, Περισσότερα

  2. Αγάπη είν’ η ζωή (Νίκος Γκάτσος)

    Πουλιά στα περιβόλια και στα Σύννεφα ξυπνάνε να προλάβουνε το χρόνο Περισσότερα

  3. Εμπόλεμο (Βαγγέλης Φίλος)

    Έχω στα μάτια μου κάθε πρωί μιαν απειλή, Περισσότερα