Νήπιες λέξεις (Δήμητρα Κουβάτα)
Οι λέξεις μου όταν σε συναντώ, μικρά παιδιά. Πισωπατούν, δειλιάζουν. Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Οι λέξεις μου όταν σε συναντώ, μικρά παιδιά. Πισωπατούν, δειλιάζουν. Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Ξεπάγιασαν φθινόπωρο στα χείλια μου οι λέξεις. Συνέχεια ποιήματος
Οι λέξεις οι άγιες έχουν καταντήσει σα βότσαλα θαμπά και λεία Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Ο ξερός, βιαστικός κρότος της πένας διασχίζει την αρυτίδωτη επιφάνεια του χαρτιού – μια μηχανή καϊκιού στη δικιά της θάλασσα… Συνέχεια ποιήματος
Πάει κι αυτό το φθινόπωρο. Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Περίμενε να γεράσει για να βγει στην ποίηση. Κοίταξε πίσω ή μπροστά; Έκλεισε την πόρτα του πιάνοντας μολύβι και χαρτί.… Συνέχεια ποιήματος
Χρησιμοποίησα τις λέξεις, κατά προτίμηση τις πιο σκοτεινές. Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Μιλάς με λέξεις. Μεταφράζεις το άγνωστο Σε κάτι πιο άγνωστο. Ανταλλάσσοντας Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Στην τσέπη του παλτού σου παλιό σουσάμι φλούδια φιστικιών Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Για να εκφράσει το κενό, τώρα μαζεύει λέξεις. Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος