Και γελά (Κώστας Κουτσουρέλης)
Καθώς της ακουμπώ το μάγουλο ξεσπάει στα γέλια. Είναι που χαίρεται άραγε, Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Καθώς της ακουμπώ το μάγουλο ξεσπάει στα γέλια. Είναι που χαίρεται άραγε, Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Κλαίει και στο κλάμα της ηχούν οι πόνοι όλου του κόσμου. Ψίθυροι, βόγγοι Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Ζει η απουσία λοιπόν, μαζί μας ή και μόνη της, τη ζωή της, χειρονομεί αδιόρατα, σωπαίνει, φθείρεται, γερνάει σαν ύπαρξη… Συνέχεια ποιήματος
Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ' τα σπίτια τους, τριγυρίζουν εκεί, μπλέκονται στα φουστάνια τής μητέρας τους Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Κάποτε, μες στο βράδυ της άνοιξης, ένα παιδί σηκώνεται και φεύγει ανεξήγητα χωρίς κανείς να το μαλώσει· σηκώνεται αργά, απροειδοποίητα,… Συνέχεια ποιήματος
Όταν καμιά φορά γυρίσω πίσω και κοιτάξω μες στο μακρύ δρόμο,Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Η παιδική μου ηλικία πέρασε και χάθηκε για πάντα μαζί με το τσίρκο Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος