Νυχτώνει στα Γρεβενά, βρέχει πικρά
κι έχω να λάβω γράμμα της απ’ τις δεκαεπτά
νύχτα πικρή και πού θα βγει
σκοπός το βράδυ στην πύλη πάλι επτά μ’ εννέα
άσε να ονειρευτώ ότι φιλάω την Αννιώ
μη με ξυπνάς, κυρ-δεκανέα
Συνέχεια ανάγνωσης “Νυχτώνει στα Γρεβενά (Τάσος Λειβαδίτης)” →

Να ’χα δυο χέρια δυο σπαθιά
να σε σκεπάσω, αγάπη μου
να μη σ’ αγγίζει ο πόνος
Να ’μουν αητός να ’χα φτερά
για να σε πάρω μακριά
να μη σε βρίσκει ο χρόνος
Συνέχεια ανάγνωσης “Πήρα τους δρόμους του ουρανού (Τάσος Λειβαδίτης)” →

Ο ήλιος ήσουν κι η αυγή
της νύχτας μου φεγγάρι
της μάνας μου ήσουν η ευχή
της Παναγιάς η χάρη
Συνέχεια ανάγνωσης “Μάνα μου και Παναγιά (Τάσος Λειβαδίτης)” →

Μ’ αίμα χτισμένο, κάθε πέτρα και καημός
κάθε καρφί του πίκρα και λυγμός
μα όταν γυρίζαμε το βράδυ απ’ τη δουλειά
εγώ και εκείνη όνειρα φιλιά
Συνέχεια ανάγνωσης “Δραπετσώνα (Τάσος Λειβαδίτης)” →

Μικρά κι ανήλιαγα στενά
και σπίτια χαμηλά μου
βρέχει στη φτωχογειτονιά
βρέχει και στην καρδιά μου
Συνέχεια ανάγνωσης “Βρέχει στη φτωχογειτονιά (Τάσος Λειβαδίτης)” →

Μη χάνεις το θάρρος σου
εμείς πάντα το ξέραμε
πως δε χωράει
μέσα στους τέσσερις τοίχους
το μεγάλο μας όνειρο
Συνέχεια ανάγνωσης “Τάσος Λειβαδίτης, Ερωτικό γράμμα (Μη χάνεις το θάρρος σου)” →

Έβρεχε εκείνο το βράδυ, έβρεχε
ανέβηκα τα σκαλιά κανείς στην κάμαρα
Έβρεχε; έτρεμε στ’ ανοιχτό παράθυρο η κουρτίνα
Έβρεχε… Συνέχεια ανάγνωσης “Πού είσαι (Φυσάει, Λειβαδίτης, Παπακωνσταντίνου)” →

Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ’ ένα τόσο ωραίο φεγγάρι Συνέχεια ανάγνωσης “Αλλά τα βράδια (Φυσάει, Λειβαδίτης, Παπακωνσταντίνου)” →

Ήταν ένας νέος ωχρός. Καθόταν στο πεζοδρόμιο.
Χειμώνας, κρύωνε.
Συνέχεια ανάγνωσης “Επίλογος (Φυσάει, Λειβαδίτης, Παπακωνσταντίνου)” →