Δεν θέλω πια παρά να ζω έτσι όπως ένα δέντρο,
όπου θροΐζει ανάλαφρα σε πρωινό του Απρίλη
μεσ’ σ’ έναν κάμπο ειρηνικό, γεμάτον φως γαλάζιο
Συνέχεια ανάγνωσης “Vita nuova (Κώστας Ουράνης)” →