Καθόμουν ώρες μες στην πλήξη μου και χάζευα
Όπως το κάνουν όλοι αυτοί που κουραστήκανε
Από τα τόσα που ελπίζουν ότι ζήσανε
Συνέχεια ανάγνωσης “Η αράχνη (Αντώνης Φωστιέρης)” →