Σκέφτηκα ο Θεόκριτος πως είχε υμνήσει
τα αγαπημένα χρόνια, χρόνια τρυφερά
που το καθένα έρχεται μ’ απλοχεριά
κάποιο του δώρο στους θνητούς για να χαρίσει.

Συνέχεια ανάγνωσης “Σονέτο I (Ελίζαμπεθ Μπάρετ Μπράουνινγκ, μετάφραση: Μαρία Υψηλάντη)” →