Σπάζω τον κώδικα της
μοναξιάς μου,
σε στέρεο έδαφος
πια δεν πατώ.
Συνέχεια ανάγνωσης “Λήθη (Χρυσούλα Βακιρτζή)” →

Δεν άντεχε άλλο να αντικρίζει
το εκτυφλωτικό φως του ήλιου
που έμπαινε από το παράθυρο
γι’ αυτό έκλεισε ερμητικά
το παντζούρι. Συνέχεια ανάγνωσης “Ελιγμός (Χρυσούλα Βακιρτζή)” →

Σε μια κρίση αναπόφευκτης
ειλικρίνειας
η ζωή έβγαλε τη φανταχτερή
μάσκα του θριάμβου της,
και τότε αποκαλύφθηκε το νικηφόρο
πρόσωπο του θανάτου
που χαμογελούσε σαρκαστικά.
Συνέχεια ανάγνωσης “Προσωπεία (Χρυσούλα Βακιρτζή)” →