Enfin (Αναστάσης Βιστωνίτης)
Μείναμε οι δυο μας και το φως. Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Ου γαρ έρχεται μόνον το γήρας: ποιήματα για τα γηρατειά και τη φθορά του χρόνου.
Μείναμε οι δυο μας και το φως. Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Εψές το βράδυ κατά τη μαύρη νύχτα ήρθες κοντά μου μα είχες άσπρα μαλλιά σα να γεράσαμε μαζί και τώρα… Συνέχεια ποιήματος
Είμαι σαν κάποιο βασιλιά σε μια σκοτεινή χώρα, πλούσιον, αλλά χωρίς ισχύ, νέον, αλλά από τώρα γέρο, που τους παιδαγωγούς… Συνέχεια ποιήματος
Δεν θέλω πια παρά να ζω έτσι όπως ένα δέντρο, όπου θροΐζει ανάλαφρα σε πρωινό του Απρίλη μεσ' σ' έναν… Συνέχεια ποιήματος
Τώρα, κείνος ο τόπος της Άνοιξης, έχει αγρανάπαυση. Το χώμα κι ο πηλός κοιμάται. Και τ’ άνθη του έχουν μαρανθεί.… Συνέχεια ποιήματος
Κι άλλες χαμένες μέρες, Ξεκοιλιασμένες μέρες Εξατμισμένες μέρες. Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Απόψε κάνω τα παιδικά μου χρόνια μαξιλάρι Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Πειθήνια καθημερινή ενδυμασία Είναι αδύνατο να διατηρήσεις αιωνίως Την απαράμιλλη νεανική σου υφή Πρέπει ν' αποτυπώσεις στις γραμμές σου Το… Συνέχεια ποιήματος
Φθινόπωρο είναι, βρέχει, να, και ο χρόνος όλο σβήνει! Η νιότη σβήνει, σβήνεις, ω προσπάθεια ευγενική, που μόνο εσέ θα… Συνέχεια ποιήματος
Συνέβη χωρίς ποτέ να καταλάβω πώς — η μητέρα είχε πονοκέφαλο, +++θυμάμαι, και μ’ έστειλαν στο φαρμακείο, Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος