Αστεροσκοπείο (Μίλτος Σαχτούρης)
Διαρρήχτες του ήλιου δεν είδαν ποτέ τους πράσινο κλωνάρι δεν άγγιξαν φλογισμένο στόμα δεν ξέρουν τι χρώμα έχει ο ουρανός… Συνέχεια ποιήματος
Ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης (Αθήνα 1919-29 Μαρτίου του 2005) ήταν Υδραϊκής καταγωγής και δισέγγονος του ναυάρχου Γεωργίου Σαχτούρη. Άρχισε το 1937 σπουδές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά τις εγκατέλειψε το 1940 για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία, ζώντας κυρίως από τη μικρή περιουσία του πατέρα του. Ανήκει στους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1944 με τη δημοσίευση ποιημάτων του στο περιοδικό «Ελεύθερα Γράμματα». Τον επόμενο χρόνο, 1945, εκδόθηκε η πρώτη συλλογή ποιημάτων του, «Η λησμονημένη», απαρχή δημιουργίας μιας εντελώς ιδιόμορφης παρουσίας στη μεταπολεμική μας ποίηση.
«Η λησμονημένη», 1945
«Παραλογαίς», 1948
«Με το πρόσωπο στον τοίχο», 1952
«Όταν σας μιλώ»,1956
«Τα φάσματα ή η χαρά στον άλλο δρόμο», 1958
«Ο περίπατος», 1960
«Τα στίγματα», 1962
«Σφραγίδα ή η όγδοη σελήνη», 1964
«Το σκεύος», 1971
«Ποιήματα (1945-1971)», 1977
«Χρωμοτραύματα», 1980
«Εκτοπλάσματα», 1986
«Καταβύθιση», 1990
«Έκτοτε», 1996
«Ανάποδα γύρισαν τα ρολόγια», 1998
«Ποιήματα (1980-1998)», 2001
— Ποιήματα στο greek-language.gr
— Παρασκήνιο, Κληρονόμος πουλιών (Μίλτος Σαχτούρης) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
— Τα λόγια της πόλης, Ύδρα – Μίλτος Σαχτούρης ή ποιος είναι ο τρελός λαγός (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
Διαρρήχτες του ήλιου δεν είδαν ποτέ τους πράσινο κλωνάρι δεν άγγιξαν φλογισμένο στόμα δεν ξέρουν τι χρώμα έχει ο ουρανός… Συνέχεια ποιήματος
Μνήμη Γιώργου Μακρή Έζησα κοντά στους ζωντανούς ανθρώπους Κι αγάπησα τους ζωντανούς ανθρώπους Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Όλοι κοιμούνται κι εγώ ξαγρυπνώ περνώ σε χρυσή κλωστή ασημένια φεγγάριαΠερισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Θριαμβικοί θάνατοι επέρχονται ραγδαίωςΠερισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Η Μαρία σκεφτική έβγαζε τις κάλτσες της Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Έψαχνα να βρω το σπίτι μου. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι ερείπια· μοναχά τοίχους πεσμένους και Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Το καφενείο που πίνω τον καφέ μου είναι άδειο Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Η γυναίκα γδύθηκε και ξάπλωσε στο κρεβάτι ένα φιλί ανοιγόκλεινε πάνω στο πάτωμα Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
στον Χρήστο Μπράβο το ποίημα κάθεσαι και το ξενυχτάς σαν τον νεκρό Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Η πόρτα που άνοιξες με τόσο πάθος άνοιξε στο θάνατο και δε μπορούν να τον σκεπάσουν τρία λουλούδια και δε… Συνέχεια ποιήματος