Εκ βαθέων (Αλέξανδρος Κωνσταντίνου)

Γυναίκα, μνήμη περικύητη· αχνή μοναχικότητα κι αγέννητη ακόμη πρώτη μου λες φορά ανέπνεα κοντά σου: Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος