Χριστιανόπουλος, Ντίνος
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος (Θεσσαλονίκη, 20 Μαρτίου 1931 – 11 Αυγούστου 2020) ήταν σύγχρονος Έλληνας ποιητής, διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, ερευνητής, λαογράφος, εκδότης και βιβλιοκριτικός. Το πραγματικό όνομα του λογοτέχνη είναι Κωνσταντίνος Δημητριάδης. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες.
Ο Χριστιανόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ήταν γιος προσφύγων από την Ανατολική Θράκη. Φοίτησε στο τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πήρε πτυχίο του Τομέα Κλασικών Σπουδών. Κατόπιν, εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης από το 1958 ως το 1965. Έπειτα εργάστηκε ως επιμελητής εκδόσεων. Το 1958 ίδρυσε και ανέλαβε υπό τη διεύθυνσή του το περιοδικό Διαγώνιος -που κυκλοφόρησε ως το 1983 με ολιγόχρονες παύσεις- και τον εκδοτικό οίκο Εκδόσεις Διαγωνίου. Εκείνη την περίοδο αναπτύχθηκε ο λεγόμενος “κύκλος των λογοτεχνών της Διαγωνίου”.
Η πρώτη ποιητική συλλογή του Εποχή των ισχνών αγελάδων (1950) διακρίνεται για το προσωπικό ύφος της και για τις δημιουργικές επιρροές από τον Καβάφη και τον Τ. Σ. Έλιοτ, ενώ στις επόμενες εμφανίσεις του εκφράζεται καθαρά το κυρίαρχο θέμα της ποίησής του, η εφήμερη ομοφυλοφιλική σχέση και το ερωτικό πάθος που οδηγεί στην ταπείνωση και στη μοναξιά. Βέβαια, ορισμένα ποιήματά του (π.χ. τα ποιήματα της σειράς Ο αλλήθωρος) έχουν και το στοιχείο μιας κοινωνικής οπτικής. Κατά καιρούς κυνηγήθηκε πολύ από το κοινωνικό κατεστημένο της εποχής, όπως, για παράδειγμα, όταν κόντεψε να συλληφθεί από τη Χούντα λόγω της άρνησής του να παραλάβει σχετικό βραβείο για ένα πεζό του έργο, τον “Χιλιαστή”. Το 2011 τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου του. Αρνήθηκε όμως να το παραλάβει παραπέμποντας στο κείμενό του “Εναντίον” από το 1979, όπου αναφέρει χαρακτηριστικά: «Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ’ όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία από το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο “ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων”, που μας άφησαν οι αρχαίοι.». Τον Ιούνιο του 2011 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το Τμήμα Φιλολογίας. Απεβίωσε στις 11 Αυγούστου του 2020, σε ηλικία 89 ετών. Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος κηδεύτηκε, δαπάνη του Δήμου Θεσσαλονίκης, την Πέμπτη, 13 Αυγούστου από τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Σαράντα Εκκλησιών) και ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο Αναστάσεως του Κυρίου, στη Θέρμη.
- Ανοίγεις και κλείνεις σα λουλούδι (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Απ’ όλα τα αφηρημένα ουσιαστικά (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Απόγευμα (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Βολέματα καταστροφής (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Βρόχος (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Δύσκολη θέση (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Εκείνοι που μας παίδεψαν (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Ενός λεπτού σιγή (Για τους απεγνωσμένους)
- Επικίνδυνη μοναξιά (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Έρωτας (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Η θάλασσα (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Καλοκαίρι (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Μαγδαληνή (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Με κατάνυξη (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Μπατιρημένο κουρείο (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Όταν σε περιμένω (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Προσκυνήματα (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Σε ένα λαϊκό φίλο (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Στο νεκροταφείο (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Σχόλιο (Ένας ωραίος άντρακλας) [Ντίνος Χριστιανόπουλος]
- Το Δάσος (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Το έγκλημα της μοναξιάς (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Χριστούγεννα (Ντίνος Χριστιανόπουλος)
- Ωραίοι νεαροί (Ντίνος Χριστιανόπουλος)