Ο Φαίδρος Μπαρλάς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 28 Ιουνίου 1925. Πατέρας του ήταν ο Τάκης Μπαρλάς. Απεβίωσε στις 16 Ιουνίου 1975 στη γενέτειρά του από καρκίνο του πνεύμονος. Υπήρξε ποιητής, κριτικός, πεζογράφος και δημοσιογράφος. Εργάστηκε σε αθηναϊκές εφημερίδες και έγραψε ποιήματα και πεζογραφήματα. Ασχολήθηκε με τη λογοτεχνική κριτική και τη χρονογραφία. Τα πεζά του κείμενα εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1956 στη συλλογή Πολύεδρον, στην οποία συμπεριελήφθηκαν ποιήματα, μελέτες του και κριτικά δοκίμια. Το 1963 εκδόθηκαν 21 διηγήματά του στη συλλογή Η επίσκεψις. Τα άπαντά του κυκλοφόρησαν το 1980 σε επιμέλεια και εισαγωγή του Ρένου Αποστολίδη

Σε ένα από τα κριτικά του δοκίμια καταπιάνεται με το πεζογράφημα, η Πυραμίδα 67 του ίδιου του Ρένου Αποστολίδη, διευθυντή τότε των Νέων Ελληνικών. το οποίο περιγράφει ως «χαρμόσυνη έκπληξη» στη γενική μετριότητα της «μεταπολεμικής γενιάς». Σύμφωνα με τον Ρένο Αποστολίδη «Ὁ Φαῖδρος Μπαρλᾶς ὑπῆρξε ἕνα σπάνιο πνεῦμα τῶν νεοελληνικῶν γραμμάτων, ποτισμένο μὲ τὴν ὀξυδέρκεια τοῦ Οὐάιλντ, τὸ σαρκασμὸ τοῦ Ροΐδη, ἀλλὰ καὶ τὶς ἀντίστοιχες αἰσθητικὲς ἀπαιτήσεις τῆς μορφῆς – σύμφυτης, κατ’ αὐτόν, μὲ τὴν οὐσία οἱουδήποτε κειμένου».

Υπήρξε, επίσης, διευθυντής σύνταξης της Μηνιαίας Λογοτεχνικής και Κριτικής Έκδοσης ΣΤΑΧΥΣ.