Υπάρχει πάντα κάποιος ή κάτι
που σε περιμένει,
Ποίηση, μια μάχη, σώμα με σώμα, με το θάνατο (Γιάννης Ρίτσος)
Είναι λάθος να χωρίζουμε την ποίηση σε κατηγορίες.
Η ισόβια στιγμή (Οδυσσέας Ελύτης)
Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπε·
δώσε της διάρκεια· μπορείς!
Γράμμα στη μάνα (Σεργκέι Γεσένιν, μετάφραση: Αλέξης Πάρνης)
Είσαι ακόμα στη ζωή, γλυκιά μητέρα;
Ζω κι εγώ, γριούλα μου. Εχε γεια.
Ας φωτίζει το καλύβι σου εκεί πέρα
μ’ ένα φως ανέσπερο η βραδιά.
Μου ’παν για την έγνοια που σε δέρνει
και τον πόνο σου για μένα τον πνιχτό.
Στίχοι του Φρενοκομείου (Γεώργιος Βιζυηνός)
Μέσ’ στα στήθια η συμφορά
σαν το κύμα πλημμυρά,
σέρνω το βαρύ μου βήμα
σ’ ένα μνήμα!
Στην ξενιτιά της γλώσσας (Παντελής Μπουκάλας)
Τυχαία ώρα. Τυχαία πλατεία. Τυχαία Ελλάδα.
Πάντως Κυριακή,
