Η καρδιά αποζητά την Ηδονή – αρχικά –
Και έπειτα – εξαίρεση απ’ τον Πόνο –
Και έπειτα – εκείνα τα μικρά Αναλγητικά
Που νεκρώνουν το βάσανο

Και έπειτα – να πάει να κοιμηθεί –
Και έπειτα – εάν εισακουόταν
Απ’ τον Ανακριτή της
Το προνόμιο να πεθάνει

Emily Dickinson, The heart asks pleasure first
Μετάφραση: Λιάνα Σακελλίου, Άρτεμις Γρίβα, Φρόσω Μαντά
από το Επειδή δεν άντεχα να ζήσω φωναχτά, εκδόσεις Gutenberg.

Εναλλακτικη μετάφραση (Σπύρος Δόικας):

Τη χαρά πρώτα ζητά η καρδιά
Μετά τη θλίψη ν’ αποφεύγει
Κι έπειτα εκείνα τα μικρά παυσίπονα
Που ξεγελούν τον πόνο.

Ύστερα, να πάει να κοιμηθεί
Και τελικά, αν είναι δυνατόν,
Το θέλημα τ’ Αφέντη της
Την άδεια να πεθάνει.

Εναλλακτικη μετάφραση (Κώστας Κουτσουρέλης):

Ένα ποθεί η καρδιά: χαρά,
κι ένα άλλο, όχι οδύνη,
κι ένα άλλο, αναλγητικά
τους πόνους ν’ απαλύνει –

κι ένα άλλο, ν’ αποκοιμηθεί,
κι ένα άλλο, σαν σημάνει
η ώρα, από τον Δικαστή
την άδεια να πεθάνει.

Πρωτότυπο:

The heart asks pleasure first,
And then, excuse from pain;
And then, those little anodynes
That deaden suffering,

And then, to go to sleep;
And then, if it should be
The will of its Inquisitor,
The liberty to die.