Μακριά (Χρίστος Λάσκαρης)

Και έτσι βρέθηκα σ’ αυτή την πόλη·
μακριά απ’ ό,τι αγάπησα,
μακριά απ’ ό,τι γύρεψα,
μακριά –
σε πολυκατοικίες μέσα.
Η μέρα είναι δύσκολη εδώ,
κι η νύχτα πάντα μια ποινή
καθώς στο μαξιλάρι σου θυμάσαι.
Όσο για την αυγή
ανύπαρκτη.

Άλλα ποιήματα που μπορεί να σας αρέσουν