Μόνος μου παίρνω τον δρόμο
Το λιθόστρωτο λάμπει στην ομίχλη
Νύχτα. Σιωπή. Η ερημιά τον Θεό ακούει,
Συνομιλούνε τ’ άστρα.

Σωστό θαύμα ο ουρανός
Σε βαθυγάλαζη αύρα η γη κοιμάται…
Γιατί νιώθω τόσο πόνο και καημό;
Τι κρύβω μέσα μου; Ελπίδα; Τύψεις;

Δεν ελπίζω στα χρόνια που έρχονται,
Για όσα πέρασαν δεν μετανιώνω
Γαλήνη μόνο και ελευθερία ψάχνω!
Να βυθιστώ σε ύπνο!

Όχι όμως στον κρύο ύπνο του τάφου…
Θέλω να κοιμηθώ τον αιώνιο ύπνο
Με τη ζωή να λαγοκοιμάται στο στήθος
Απαλά με την ανάσα μου να πάλλεται

Και μέρα νύχτα να με γαληνεύουν
Γλυκές φωνές, τραγούδια αγάπης.
Και πάνω μου, αιώνια πράσινη
Σκούρα βελανιδιά γερμένη να θροΐζει.

Михаил Юрьевич Лермонтов
Μετάφραση, Άγνωστος
Από την εκπομπή:
https://www.ertflix.gr/xena-docs/gnorimia-me-ton-michail-gkormpatsof-doc-on-ert/