«Αύριο θα ζήσω»! Αύριο λες, συνέχεια, Πόστουμε!
Πες μου όμως, πότε θα έλθει αυτό το αύριο;
Πόσο απέχει; Πού είναι; Πού βρίσκεται;
Μήπως κρύβεται στους Πάρθους και στους Αρμενίους;
Το αύριο έχει ήδη τα χρόνια του Πριάμου, του Νέστωρα.
Πες μου! Αγοράζεται το αύριο; Πόσο; Θα ζήσει αύριο, λέει…
Ακόμη και σήμερα, αγαπητέ, είναι πολύ αργά για να αρχίσεις να ζεις.
Σοφός είναι εκείνος που πρόλαβε να ζήσει χθες!

— Μαρτιάλης, Επιγράμματα, Ε.58, μετάφραση Δέσποινα Ρισσάκη