Έξω ήταν νύχτα
σαν βιβλίο χωρίς γράμματα.
Και το αιώνιο σκοτάδι
έφτανε μέχρι τ’ άστρα μεσ’ απ ‘το κόσκινο της πολιτείας.
Της είπα
μη φύγεις
μονάχα θα παγιδευτείς
και θα σου κάνουν μάγια
και μάταια θα υποφέρεις.
Της είπα
μη φύγεις
γιατί ν’ αποζητάς
το τίποτε;
Όμως το παράθυρο ήταν ανοιχτό
κι έφυγε,
μια μαύρη γάτα μες στη μαύρη νύχτα,
διελύθη,
μια μαύρη γάτα μες στη μαύρη νύχτα
εντελώς διελύθη
κι έκτοτε κανείς δεν την ξανάδε.
Μήτε κι η ίδια τον εαυτό της.
Αλλά μπορείς να την ακούεις
κάποτε,
όταν είναι γαλήνη
και υπάρχει ένας βόρειος άνεμος
και με προσοχή ακροάζεσαι
τον εαυτό σου.

μετάφραση: Γιώργος Χριστοδουλίδης