Απρόσωπος (Αναστασία Γκίτση)
Και τόσο πολύ κούρνιασε στην σκιά του, σαν κρύωνε Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Και τόσο πολύ κούρνιασε στην σκιά του, σαν κρύωνε Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Εσύ που αναζητάς τι είν’ η ζωή μέσα στο θάνατο Τώρα τη βρίσκεις σαν αέρα που ήταν κάποτε ανάσα. Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Μια νύχτα θα ταξιδέψω για πάντα. Θ’ αγκαλιάσω με τα χέρια την πόλη και θα πνιγώ στη δίνη των χρωματιστών… Συνέχεια ποιήματος
Μετάξι και φως – σα μιαν αλαφριά κορδέλα στον άνεμο – τούτος ο δρόμος. Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Όταν ο χρόνος Γίνεται στιγμή Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Αν αυτές είναι φιλίες ζωής Φιλίες αναλώσιμες ποιες είναι. Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος