Αλλά τα βράδια (Φυσάει, Λειβαδίτης, Παπακωνσταντίνου)
Και να που φτάσαμε εδώ Χωρίς αποσκευές Μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάριΠερισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Και να που φτάσαμε εδώ Χωρίς αποσκευές Μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάριΠερισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Δε γράφουμε πια γράμματα στους φίλους μας Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Έβρεχε πάλι όλη τη νύχτα και φοβόσουνα. Μαζί μου άνετα φοβάσαι, άσκοπα κλαις, μιλάς κι απαιτείς. Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
+++Τι ζητούσαν, λοιπόν, σε τι είχα φταίξει, έμενα το μόνο μου έγκλημα ήταν ότι δεν μπόρεσα να μεγαλώσω, κυνηγημένος πάντα,… Συνέχεια ποιήματος
Τα παιδικάτα μου άχαρα, τα νιάτα στερημένα, πικρή μπουκιά, ξένος παντού κι οχτρός σ’ όλα τα ξένα. Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Τις λέξεις κουρταλώ και δε μου ανοίγουν γιατί πια δεν τις κατοικούν τα βάσανά μας Τις εγκατέλειψαν σάμπως να επίκειται… Συνέχεια ποιήματος
Το καφενείο που πίνω τον καφέ μου είναι άδειο Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Η συζήτηση στο κρεβάτι θα 'πρεπε να 'ταν απλούστερη Μα να ξαπλώνεις μαζί έχει ρίζες βαθιές: Έμβλημα ειλικρίνειας μεταξύ δυο ανθρώπων.… Συνέχεια ποιήματος
Η ψυχή μου βαδίζει στο πλευρό μου, σ’ όλο το μάκρος του μεγάλου δρόμου, – μα αν και βαδίζουμε έτσι,… Συνέχεια ποιήματος
Αθέατος απ’ τη φθορά του κόσμου Επιχειρώ την επανάσταση εντός μου (Χωρίς οδοφράγματα Γκρεμίζω ανταλλάγματα) Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος