Αδήλων δραμάτων (Ζήσιμος Λορεντζάτος)
Καημένη αγάπη της στεριάς και που δε σε περπάτησα Και που δε σε κολύμπησα της θάλασσας αγάπη – Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Καημένη αγάπη της στεριάς και που δε σε περπάτησα Και που δε σε κολύμπησα της θάλασσας αγάπη – Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Ακούω τη θάλασσα. Με διεύθυνση μαΐστρου, ολόκληρη Ορχήστρα εγχόρδων και πνευστών να υψώνεται Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Στην Κατερίνα Τη νύχτα εκείνη ένα γιασεμί αναζητώντας αφού ως δια μαγείας όμως εγώ αλίμονο το χέρι άνοιξα παραλείποντας Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Αδύνατο η καρδιά να βρει κάπου αφοσίωση πιο πολλή Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Σε θάλασσα καλοκαιριού που ανάσκελα Λυμένα πια τα μέλη και ανασαίνοντας Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Συναντηθήκαμε κάποτε στο βυθό ήσουν καράβι από μάχη Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη - Μα πού γύριζες Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας Αετοφόρος… Συνέχεια ποιήματος
Πάει καιρός που ακούστηκεν η τελευταία βροχή Πάνω από τα μυρμήγκια και τις σαύρες Τώρα ο ουρανός καίει απέραντος Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Πίνοντας ήλιο κορινθιακό Διαβάζοντας τα μάρμαρα Δρασκελίζοντας αμπέλια θάλασσες Σημαδεύοντας με το καμάκι Ένα τάμα ψάρι που γλιστρά Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Το μυριόστομο πέλαγο κι οι φωτεινές του σπηλιές η αρμύρα κατάκαρδα στο χρυσό καλοκαίρι Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος