LXXIII (Ψιλόβροχο, Μάρκος Μέσκος)
Έκλαιγε στη σιωπή∙ μόνος και πικραμένος∙ πρώτη φορά σαν προδοσία Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Έκλαιγε στη σιωπή∙ μόνος και πικραμένος∙ πρώτη φορά σαν προδοσία Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Mια μέρα που κατέβαινα στην οδόν των Φιλελλήνων, μαλάκωνε η άσφαλτος κάτω απ' τα πόδια και από τα δένδρα της… Συνέχεια ποιήματος
Δεν άντεχε άλλο να αντικρίζει το εκτυφλωτικό φως του ήλιου που έμπαινε από το παράθυρο γι’ αυτό έκλεισε ερμητικά το… Συνέχεια ποιήματος
Πότε θα ξαναμιλήσεις; Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας. Σπέρνουνται γεννιούνται σαν τα βρέφη ριζώνουν θρέφουνται με το αίμα.… Συνέχεια ποιήματος
Εσύ δε θα ’σαι του κόσμου αυτού μιλάς μιαν άλλη γλώσσα, δε σε καταλαβαίνω, τα μάτια σου ονειρεύονται, δε βλέπουνΠερισσότερα Συνέχεια ποιήματος
στον Χρήστο Μπράβο το ποίημα κάθεσαι και το ξενυχτάς σαν τον νεκρό Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Τα ίδια και τα ίδια κάθε βράδυ. Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Καθώς περνούν τα χρόνια πληθαίνουν οι κριτές που σε καταδικάζουν— καθώς περνούν τα χρόνια και κουβεντιάζεις με λιγότερες φωνές, βλέπεις… Συνέχεια ποιήματος
Εις ξένα τύχης άγριον με έριψε το κύμα! Μοίρας σκληράς το παίγνιον, του βίου ναυαγός, Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος
Όταν εγώ απ'την ξερή πλαγιά κατέβηκα, χωμένος μες στη σκόνη, Περισσότερα Συνέχεια ποιήματος