Παρασκευή (Οδυσσέας Ελύτης)

Λοξά, επιμήκη μάτια, χείλη, αρώματα σαν από πρώιμο ουρανό μεγάλης θηλυκής γλυκύτητας και θανάσιμου πότου.

Έγειρα με το πλάι -σχεδόν μπατάρισα- μες στους ψαλμούς των Χαιρετισμών και την ψύχρα των ανοιχτών κήπων.

Έτοιμος για τα χείριστα.