Eλπήνορ, πώς ήλθες…
Όμηρος
Συνέχεια ανάγνωσης ποιήματος «Ελπήνωρ (Τάκης Σινόπουλος)»
Ελπήνωρ (Τάκης Σινόπουλος)
Πάντα χρειάζεται να υπάρχει ένας άνθρωπος δίπλα σου (Μάνος Ελευθερίου)
Πάντα χρειάζεται. Πάντα χρειάζεται δίπλα σου. Στις μικρές και τις μεγάλες χαρές. Στις καταστροφές και στην αρρώστια. Στον αέρα και στις βροχές. Στον ήλιο και στη θάλασσα. Πάντα χρειάζεται να υπάρχει ένας άνθρωπος δίπλα σου. Αυτός είναι όλα μαζί τα φαρμακεία και τα φάρμακα του κόσμου. Συνέχεια ανάγνωσης ποιήματος «Πάντα χρειάζεται να υπάρχει ένας άνθρωπος δίπλα σου (Μάνος Ελευθερίου)»
Η αχιβάδα (Χρίστος Ρουμελιωτάκης)
Προχθές
τραβώντας το κρεβάτι
βρήκα το χτενάκι σου, Συνέχεια ανάγνωσης ποιήματος «Η αχιβάδα (Χρίστος Ρουμελιωτάκης)»
Η αγάπη (Γιώργος Στογιαννίδης)
Η αγάπη είναι ένα κρύσταλλο
πρέπει να το καθαρίζεις συχνά
να το προφυλάγεις,
όπως προφυλάγεις τα μάτια σου.
Συνέχεια ανάγνωσης ποιήματος «Η αγάπη (Γιώργος Στογιαννίδης)»
Ήρθε (Γιώργος Στογιαννίδης)
Ήρθε καθώς έρχεται στον ύπνο σου
δροσερή φωνή να σε ξυπνήσει.
Συνέχεια ανάγνωσης ποιήματος «Ήρθε (Γιώργος Στογιαννίδης)»
Τροπάρια V (Γιώργος Στογιαννίδης)
(Δίχως έλεος)
Προσπαθώ να σκορπίσω τον άνεμο
τη μελαγχολία που σε κερδίζει
βασανίζομαι να διώξω τη λύπη
που μ’ αποκλείει το πρόσωπό σου.
Συνέχεια ανάγνωσης ποιήματος «Τροπάρια V (Γιώργος Στογιαννίδης)»
Εσύ δε θα ’σαι (Γιώργος Στογιαννίδης)
Εσύ δε θα ’σαι του κόσμου αυτού
μιλάς μιαν άλλη γλώσσα, δε σε καταλαβαίνω,
τα μάτια σου ονειρεύονται, δε βλέπουν Συνέχεια ανάγνωσης ποιήματος «Εσύ δε θα ’σαι (Γιώργος Στογιαννίδης)»
Κάτι να μείνει (Γιώργος Θέμελης)
Ευλογημένα τα καινούρια χέρια
Οι ενωμένες μοναξιές
Γυμνό παράθυρο
Συνέχεια ανάγνωσης ποιήματος «Κάτι να μείνει (Γιώργος Θέμελης)»
Με κριτικό μάτι (Αλεξάνδρα Μπακονίκα)
Ούτε συντριβή ούτε αγάπη
μόνο πόθο και λαγνεία έδειξες για μένα
με τον τρόπο που έκανες έρωτα. Συνέχεια ανάγνωσης ποιήματος «Με κριτικό μάτι (Αλεξάνδρα Μπακονίκα)»
Κι έτσι, είναι κάπου μια ψυχή… (Ναπολέων Λαπαθιώτης)
Κι έτσι, είναι κάπου μια ψυχή κι ανίδεη και καλή,
που την ποθώ και με ποθεί, και πού με περιμένει,
—μα πέφτει η νύχτα τι νωρίς, κι οι δρόμοι είναι θολοί,
κι όλοι τραβάμε βιαστικοί, σαν αργοπορημένοι… Συνέχεια ανάγνωσης ποιήματος «Κι έτσι, είναι κάπου μια ψυχή… (Ναπολέων Λαπαθιώτης)»