Το να είσαι άνθρωπος είναι το να είσαι ξενώνας.
Σκυφτοί περάσανε… (Μανόλης Αναγνωστάκης)
Σκυφτοί περάσανε και φύγανε, δειλοί, μ’ έναν ίσκιο στα μάτια
Ο μαύρος της κάλυκας (Φερνάντο Αρραμπάλ, μετάφραση: Αλέξανδρος Σκάγιαννης)
Λικνίζοντας την άγρια επιθυμία
παλίρροιας παράφορης
Στερνό μπλουζ, να διαβαστεί μια μέρα (Παβέζε, μετάφραση: Δημήτρης Αγαθοκλής)
Ἦταν μόνο ἕνα ϕλὲρτ
(τὸ ἤξερες καλά)
Τσουκνίδα στην άσφαλτο (Ανθή Θεοχάρη)
Πλήξη, εμμονή, σπασμωδικές κινήσεις
Η σιωπή σου ένας ουρανός-μαχαίρι
Θάρρος (Λι Κι-Γκιονγκ, μετάφραση: Κωνσταντίνα Τσιάγκα)
Μπορείς σίγουρα να το κάνεις.
Αυτό μου είπαν.
