Πάει καιρός που ακούστηκεν η τελευταία βροχή
Πάνω από τα μυρμήγκια και τις σαύρες
Τώρα ο ουρανός καίει απέραντος
Συνέχεια ανάγνωσης “Ήλιος ο πρώτος, II (Οδυσσέας Ελύτης)”
Μελαγχολία (Άνθος Φιλητάς)
Ήρθες
μπερδεμένη
στις φλέβες μου
με την τέφρα
και το σκοτάδι,
Συνέχεια ανάγνωσης “Μελαγχολία (Άνθος Φιλητάς)”
Ήλιος ο πρώτος, III (Οδυσσέας Ελύτης)
Μέρα στιλπνή αχιβάδα της φωνής που μ’ έπλασες
Γυμνόν να περπατώ στις καθημερινές μου Κυριακές
Συνέχεια ανάγνωσης “Ήλιος ο πρώτος, III (Οδυσσέας Ελύτης)”
Σονέτο XLIV (Πάμπλο Νερούδα, μετάφραση: Κουτσουρέλης)
Δεν σ’ αγαπώ και σ’ αγαπώ: το ξέρεις
αφού δυο τρόπους έχει πάντοτε η ζωή:
η κάθε λέξη είναι φτερούγα της σιωπής
και το μισό της φλόγας είναι πάγος.
Συνέχεια ανάγνωσης “Σονέτο XLIV (Πάμπλο Νερούδα, μετάφραση: Κουτσουρέλης)”
Θανάτοψις (Αλέξης Τραϊανός)
Ώρες των ματιών κοιτάζοντας μέσα στο ψύχος
Ένα θάνατο τον ανθρώπινο θάνατο
Συνέχεια ανάγνωσης “Θανάτοψις (Αλέξης Τραϊανός)”
Πρόλογος (Θανάσης Κωσταβάρας)
Μη με ρωτάτε γιατί έρχομαι κι επανέρχομαι.
Γιατί με βασανίζουν τα ίδια θέματα πάντα.
Συνέχεια ανάγνωσης “Πρόλογος (Θανάσης Κωσταβάρας)”
Τώρα σαν μ’ ακουμπάς (Ευάγγελος Ρήγας)
Όπως παλιά
Να ουρλιάζω θέλω, μα
με τόσα χρόνια μοναξιάς
Συνέχεια ανάγνωσης “Τώρα σαν μ’ ακουμπάς (Ευάγγελος Ρήγας)”
Το σπουργίτι (Ιβάν Τουργκένιεφ, μετάφραση: Γιώργος Χαβουτσάς)
Επέστρεφα από το κυνήγι βαδίζοντας στην αλέα του κήπου. Ο σκύλος έτρεχε μπροστά μου. Ξαφνικά, έκοψε τον βηματισμό του και προσπάθησε να περάσει απαρατήρητος, σαν να οσφραινόταν μπροστά του κάποιο θήραμα. Κοίταξα κατά μήκος της αλέας και είδα ένα νεαρό σπουργίτι μ’ ένα κίτρινο γύρω από το ράμφος και χνούδι στο κεφάλι του. Συνέχεια ανάγνωσης “Το σπουργίτι (Ιβάν Τουργκένιεφ, μετάφραση: Γιώργος Χαβουτσάς)”
Οι χαμένες λέξεις (Γιώργος Χουλιάρας)
Ο ξερός, βιαστικός κρότος της πένας
διασχίζει την αρυτίδωτη επιφάνεια του χαρτιού
– μια μηχανή καϊκιού στη δικιά της θάλασσα
Συνέχεια ανάγνωσης “Οι χαμένες λέξεις (Γιώργος Χουλιάρας)”
Η ψυχή μου (Ναπολέων Λαπαθιώτης)
Η ψυχή μου βαδίζει στο πλευρό μου,
σ’ όλο το μάκρος του μεγάλου δρόμου,
– μα αν και βαδίζουμε έτσι, πάντα πλάι,
ποτέ δε με κοιτάει, δε μου μιλάει