Εις ξένα τύχης άγριον με έριψε το κύμα!
Μοίρας σκληράς το παίγνιον, του βίου ναυαγός,
Η ποίηση (Άρης Δικταίος)
Μα εσύ, Ποίηση,
που έντυνες μια φορά τη γυμνή μέθη μας,
όταν κρυώναμε και δεν είχαμε ρούχο να ντυθούμε,
Η απόκρημνη όψη του ονείρου (Γιώργος Φαλελάκης)
Ώρες βουβές ώρες μοναξιάς
Λίγη στοργή πολύς πόνος
Ο κόσμος είναι μέρος όμορφο να γεννηθείτε (Λόρενς Φερλινγκέτι, μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας)
Ο κόσμος είναι μέρος όμορφο
να γεννηθείτε
αν δεν σας νοιάζει η ευτυχία
Πολύ τρομάζω μπρος στον λόγο των ανθρώπων (Ράινερ Μαρία Ρίλκε | Μετάφραση: Άρης Δικταίος)
Πολύ τρομάζω μπρος στον λόγο των ανθρώπων. Τόσο
η ομιλία τους είναι πειστική:
Σχήμα της απουσίας – IX (Γιάννης Ρίτσος)
Ζει η απουσία λοιπόν, μαζί μας ή και μόνη της, τη ζωή της,
χειρονομεί αδιόρατα, σωπαίνει, φθείρεται, γερνάει
σαν ύπαρξη σωστή, με το βουβό χαμόγελο που ρυτιδώνει λίγο λίγο
Σχήμα της απουσίας – ΙΙΙ (Γιάννης Ρίτσος)
Κάποτε, μες στο βράδυ της άνοιξης, ένα παιδί σηκώνεται και φεύγει ανεξήγητα
χωρίς κανείς να το μαλώσει· σηκώνεται αργά, απροειδοποίητα,