Ο ήλιος ήσουν κι η αυγή
της νύχτας μου φεγγάρι
της μάνας μου ήσουν η ευχή
της Παναγιάς η χάρη
Έφυγες και κλαίει ο άνεμος, το κύμα
κλαίνε τ’ άστρα κι η νυχτιά
κλαίει η μάνα μου στο μνήμα
κλαίει κλαίει κι η Παναγιά
Στον πυρετό ήσουνα δροσιά
κερί μες στο σκοτάδι
άστρο στην κοσμοχαλασιά
βασιλικός στον Άδη
Έφυγες και κλαίει ο άνεμος, το κύμα
κλαίνε τ’ άστρα κι η νυχτιά
κλαίει η μάνα μου στο μνήμα
κλαίει κλαίει κι η Παναγιά