Γυναίκα, μνήμη περικύητη·
αχνή μοναχικότητα κι αγέννητη
ακόμη
πρώτη μου λες φορά ανέπνεα
κοντά σου:
Το λίγο που μιλήσαμε
— θέλω να ξέρεις —
σοφός κανείς στον κόσμο αυτό
δεν πρόκειται να νιώσει.
Αλέξανδρος Κωνσταντίνου, Παλαιόπολις και άλλα ποιήματα (1984-2011), σ.104