Ακούω τη θάλασσα. Με διεύθυνση
μαΐστρου, ολόκληρη
Ορχήστρα εγχόρδων και πνευστών να
υψώνεται
Και από μακριά ο αντίλαλος κρουστών
Πάνω στα βράχια.
Σπουδαία μεταφορά!
Σπουδαία; Κατάπτυστη.
Που αντί απ’ τ’ ανήλιαγα
Κοντσέρτα πλήξης κλασικής να
μεταφέρομαι
Νοερά στα ασίγαστα νερά
Μιας Αμοργού υπαρκτής,
Πώς μού ‘ρθε τώρα να φαντάζομαι
μαέστρους
Και πνευστά
Που μήτε ψίθυρο
Ακούω τη θάλασσα. Ή μάλλον, προσπαθώ.
Ωραία που είναι, αληθινή
Σαν ψέμα
Αντώνης Φωστιέρης, από τη συλλογή Τοπία του Τίποτα
(Φωτογραφία που τράβηξα καλοκαίρι του 2015 με ηλιοβασίλεμα από την Αιγιάλη της Αμοργού).