Όταν θα ‘ρθεις
μην προσπαθήσεις να με δεις στο ημίφως
και μην ανάψεις φως, γιατί θα έχω πεθάνει.
Τα χόρτα θά έχουν καταπιεί την όψη μου
και θά ‘ναι πράσινα και σκοτεινά, σαν τα μαλλιά μου.
Και προπαντός
μη δοκιμάσεις να με αναστήσεις με τα βότανα της ποίησης,
εκεί που οι νεκροί στριφογυρίζουν σαν σε ερειπωμένα δώματα
απρόσωποι, σε μια εις Άδου κάθοδο με λέξεις.