Πολύβουη η σιωπή
γεμίζει το σπίτι.
Κάθε ήχος που σβήνει
ανάβει μια σκέψη
κορώνει την πιο βαθιά επιθυμία.
Τα φώτα ένα ένα σβήνουν
μόνο ένα αχνό τρεμοπαίζει
ίσα που να ντύνει τη μορφή σου
να σε σχηματίζει στο χώρο
να σε φέρνει σιμά μου
φωτεινή οπτασία στο σκότος
σιγανό ερωτικό τραγούδι.
Τόσο που η γη δε γυρίζει
ο χρόνος δεν προχωρεί
το πρωί δεν θα ‘ρθει.
Στη σιγαλιά μια φλόγα αργοκαίει
αρνούμενη να σβήσει πριν την αυγή.
Παράβαλε με το The Lonely Death (Adelaide Crapsey)