Ένας ύπνος σφράγισε το πνεύμα μου∙
Δεν είχα ανθρώπινους φόβους:
Φαινόταν σαν ένα πράγμα που δεν μπορούσε να αισθανθεί
Το άγγιγμα των επίγειων χρόνων.
Καθόλου κίνηση δεν περικλείει τώρα, διόλου δύναμη∙
Ούτε ακούει μήτε βλέπει∙
Παρασυρμένο στης γης την καθημερινή περιστροφή,
Με βράχους, και πέτρες, και δέντρα.