Μέγκιος

Ο Μέγκιος ήταν Κινέζος φιλόσοφος που έζησε την περίοδο 372-288 π.Χ.

Γεννήθηκε το 372 π.Χ και ήταν μέλος αριστοκρατικής οικογένειας, έχοντας διδαχθεί τον Κομφουκιανισμό από τον εγγονό του φιλοσόφου. Το 332 π.Χ, σ’ ηλικία 40 ετών, διορίστηκε υπουργός στο κρατίδιο Τσι και συμμετείχε στον δημόσιο βίο μέχρι την ηλικία των 60 ετών. Κατά τη διάρκεια της εικοσαετούς θητείας του, μαζί με τους μαθητές του, ταξίδεψε σε διάφορες περιοχές της Κίνας, όπου συζητούσε ηθικά θέματα με τους φεουδάρχες των περιοχών.

Δεν υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες για τη ζωή του Μέγκιου, αλλά αυτές που υπάρχουν προέρχονται κυρίως από το ομώνυμο φιλοσοφικό έργο, το οποίο αποτελεί ένα από τα Τέσσερα Κλασικά Βιβλία. Συνέβαλε στην καθιέρωση του Κομφουκιανισμού στην Κίνα, αν και ο ίδιος θεωρούσε (εν αντιθέσει μ’ άλλους υποστηρικτές του του Κομφούκιου) πως η ανθρώπινη φύση είναι αγαθή, αλλά διαφθείρεται από την κοινωνία και την επιδίωξη του κέρδους. Για τον Μέγκιο, η ανθρώπινη φύση συνδέεται με τέσσερις βασικές αρετές: την αγάπη προς τον πλησίον, τη δικαιοσύνη, τον διαχωρισμό καλού και κακού και τη θρησκευτικότητα. Ο φιλόσοφος έχει γράψει επτά βιβλία και η γλώσσα των έργων του θεωρείται απλή και διαυγής, αποτελώντας τα αριστουργήματα της υστεροαρχαϊκής κινέζικης λογοτεχνίας.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο φιλόσοφος βρισκόταν απομονωμένος από τον υπόλοιπο κόσμο και αναγνωρίστηκε μετά θάνατον ως ο δεύτερος τη τάξει Κινέζος φιλόσοφος, μετά τον Κομφούκιο.