Μη με διαβάζετε όταν δεν έχετε
παρακολουθήσει κηδείες αγνώστων
ή έστω μνημόσυνα.
Ο ποιητής (Κώστας Μόντης)
Δεν πέθανε Απλώς μετεκόμισε στους στίχους του. Προσθήκη στα Αγαπημένα 0
Ρομαντικός επίλογος (Νίκος Καρούζος)
Επεισόδιο (Νάσος Βαγενάς)
Όλη τη νύχτα έβρεχε. Και το πρωί
τα φορτηγά κατέβηκαν με λάστιχα λασπωμένα.
Ανέστιοι και πλάνητες (Σοφία Κολοτούρου)
αφιερωμένο στον Lord of Pain
Φίλοι μου είναι πια μόνο οι συνοδοιπόροι
σ’ ένα δρόμο γυμνό της μοναξιάς.
Επίνικος (Νίκος Σιδέρης)
Αυτός ο άνθρωπος Για ν’ ανέβει πάτησε Και στο πτώμα του! Νίκος Σιδέρης Προσθήκη στα Αγαπημένα 0
Η πρώτη φράση (Κατερίνα Καριζώνη)
Την έβδομη μέρα της δημιουργίας
ήρθε μια γυναίκα
κρατώντας ένα κλουβί με καναρίνι
Πάει. Αυτό ήταν. (Κατερίνα Γώγου)
Πάει. Αυτό ήταν.