Μέσα στην πόλη αυτή ξοδεύτηκα.
Μέσα σε σκονισμένα δωμάτια διαμερισμάτων,
βιαστικοί απόηχοι ηττημένων οργασμών.
Αγάπες που ταυτίστηκαν με το πλήθος και χάθηκαν.
Ανάμεσα σε φωταγωγημένες τζαμαρίες
και αίθουσες αναψυχής ξαγρύπνησα αδιάκοπα.
Στα ίδια μέρη περιέφερα το σώμα μου
αναζητώντας λεπτομέρειες, μια αστροφεγγιά,
θλιμμένους στίχους και τρένα που έφευγαν το χάραμα.
Για τη ζωή και τους έρωτες που απέτυχαν…
Μέσα στην πόλη αυτή… κανένας στο πλάι μου.
Μα απόψε, κρεμάω ένα μειδίαμα
πάνω στο σηματοδότη μιας διάβασης.
Και την αποχαιρετώ.
Κατερίνα Σημηντήρα
Από τη συλλογή Εξαίσιες ωδές μιας μυστικής πορείας (2013), [Ενότητα Στα χαρακώματα]