Ήρθε καθώς έρχεται στον ύπνο σου
δροσερή φωνή να σε ξυπνήσει.
Αν μ’ εγκαταλείψει, συλλογίζομαι,
αν μ’ εγκαταλείψει θα πεθάνω.
Θεέ μου, ας μείνει όπως μένουν τα πράγματα
τα πράγματα που αγαπάς και δεν τ’ αποχωρίζεσαι,
ας μείνει σαν τον κίνδυνο,
σαν τη βροχή, που σ’ αποκλείει
από τον έξω κόσμο,
ας μείνει, όπως περίμενες…
Εγώ
θα κάνω πως κοιτάζω αλλού,
πως δεν καταλαβαίνω,
όταν η παρουσία της θ’ αναπαύεται μέσα μου,
όταν θ’ αναστατώνει το αίμα μου
ο φλοίσβος των χεριών της.
Γιώργος Στογιαννίδης
Από τη συλλογή Εαρινά εγκώμια (1956)