Η ποίηση είναι ένα αγωνιώδες ερωτηματικό και περιμένει εκείνον τον ποιητή που θα απαντήσει. Και καθόλου δεν υποπτεύεται ότι και ο ποιητής, όταν γράφει, στο χάος της προσωρινότητάς του περιπλανάται ρωτώντας. Η ποίηση κι αν είναι που ζητάει απεγνωσμένα απαντήσεις! Ενώ εκείνη η ίδια τις έχει όλες μαντρωμένες σ’ ένα στρατόπεδο νομοταγούς ατμόσφαιρας ώσπου να εισβάλουν αποφασιστικοί οι νέοι επαναστάτες τρόποι του Λόγου, όπου ναι μεν με μικροσυγκρούσεις και αντιπαλότητες, αλλά εν τέλει συμφιλιώνονται, συνεργάζονται και διαιωνίζουν το σωτήριο, το άτρωτο, το αναγκαίο… Να και κάτι που δεν φθείρεται: η ανάγκη.
Πηγή
