Να μην έχεις έναν Θεό
να μην έχεις ένα μνήμα
να μην έχεις τίποτα σταθερό
παρά μονάχα ζώντα πράγματα που ξεγλιστρούν
να υπάρχεις δίχως χθες
να υπάρχεις δίχως αύριο
και να αποτυφλώνεσαι μέσα στο τίποτα
–βοήθεια–
για τη δυστυχία
που δεν έχει τέλος.
10 Φεβρουαρίου 1932
Από το βιβλίο «Antonia Pozzi, Ο θάνατος των αστεριών» (δίγλωσση έκδοση), Εκδόσεις Ενύπνιο. Εισαγωγή-μετάφραση: Άννα Γρίβα, Ευαγγελία Πολύμου.