Χάρε, έλα, πάρε τη ζωή μου,
να μπω στο μνήμα μου, στη γη βαθιά!
Σβήσε κι εσύ, στερνή πνοή μου,
με θανατώνει μια άκαρδη ομορφιά.
Το σάβανό μου το λευκό ετοιμάστε,
ραντίστε το με αρώματα και μύρα.
Απ’ όσους αγαπήσανε, κανένας
δεν πήρε τα φαρμάκια που εγώ πήρα.
Ούτε λουλούδια, ούτε ψαλμούς,
στο μαύρο φέρετρο που θα με χώσουν.
Ούτε και δάκρυα, στεναγμούς-
τα κόκαλά μου άκλαφτα να λιώσουν.
Σ’ έρημο τόπο θάψτε με και ξένο,
φίλος κανείς μη μ’ αποχαιρετίσει.
Κανείς θλιμμένος εραστής μην ξέρει
πού είναι ο τάφος μου να προσκυνήσει.
Μετάφραση: Νίκος Χατζόπουλος