Σχετικά

Από μικρός αγαπούσα την ποίηση. Ήταν ένας τρόπος να αγγίξω την ομορφιά εκείνη που κρύβεται στα σημεία που βλέπουν μόνο τα μάτια της ψυχής. Μάτια, που πρέπει να είναι αλλήθωρα στον κόσμο τούτο για να μπορέσουν να την αντικρίσουν. Όπως λέει και ο Τζων Κητς στον Ενδυμίωνα, αφενός «τ’ όμορφο πράγμα είναι χαρά παντοτινή» *, αφετέρου:

Ναι, παρόλα αυτά
Κάποια του κάλλους μορφή
τη μελαγχολία απωθεί
απ’ τα πνεύματά μας τα σκοτεινά **.

Ίσως σε αυτά τα αλληθωρίσματά να δείτε κι εσείς λίγο από εκείνο το κρυφό το θάμβος της ψυχής που μοιράζονται μαζί μας της ψυχής οι ήρωες και της γλώσσας οι ακροβάτες, οι ποιητές – σε αυτούς είναι αφιερωμένος ετούτος ο χώρος.

Με ευγνωμοσύνη.

Μερικά ακόμη από τα πονήματά μου:

• Translatum.gr – Μεταφραστική πύλη (και βιογραφικό)
• Lsj.gr – Αναζήτηση σε πολυάριθμα λεξικά Αρχαίων και Λατινικών
• Αιδοίον το δηκτικόν – Όλα όσα φοβούνται οι άντρες για τις γυναίκες και το σεξ (Ανθολογία περί γυναικών)
• Nonsmokersclub (Ένας μη καπνιστικός ιστότοπος)
• Σπύρος Δόικας — Ποιήματα
• Θρόμβωση
• No Sex Please, We’re Brutish (μισή σάτιρα, μισή ανθρωπολογική μελέτη, βγαλμένη από τη ζωή μου στην Αγγλία)

* A thing of beauty is a joy forever
(μετάφραση Μάριος-Βύρων Ραΐζης)
**Yes, in spite of all,
Some shape of beauty
moves away the pall;
From our dark spirits
(μετάφραση Σπύρος Δόικας)