Ποιήματα

Μοναξιά (Αλέξανδρος Μπάρας)

Είναι το πυκνό συλλαλητήριο
που οργανώνει μόνος ένας, μόνος,
κάπου ένα μαχαίρι είναι που βρέθηκε
δίχως ν’ ακουστεί κανένας φόνος.

από Σπύρος

Ζωή σήμερα,
χωρίς χτες και αύριο.
Σε φαντάστηκα!

από Σπύρος

Βράδυ.
Ελαιώδη τα νερά του προλιμένος,
βαριά, σαν υδραργυρικά, με κάτι

από Σπύρος

Απεραντοσύνη
δέξου και πάλι

από Σπύρος

Κι όμως ήμουν πλασμένη για χαρταετός.
Τα ύψη μου άρεσαν ακόμη και όταν
έμενα στο προσκέφαλο μου μπρούμυτα
τιμωρημένη ώρες και ώρες.

από Σπύρος

Υπάρχω για να ληστεύω την ανυπαρξία.
Από κει κουβαλάω με κόπο
Υπέροχα ποιήματα.

από Σπύρος

Αγαπημένε μου ποιητή,
κ. Σαχτούρη
διεκδικώ κι εγώ

από Σπύρος

Στην Κατερίνα Γώγου

Να τη φοβάστε την πανσέληνο.
Να μαζεύεστε στα σπίτια σας νωρίς
και ν’ ασφαλίζετε καλά την εξώπορτα.