Κάθε απώλεια ένα κομμάτι μας αφαιρεί
Μια μήνη παραμένει
Που σαν τη σελήνη, μια νύχτα ζοφερή
Η παλίρροια την παίρνει.
(Each that we lose takes part of us;
A crescent still abides,
Which like the moon, some turbid night,
Is summoned by the tides.)