Άφκιαστο κι αστόλιστο (Κωστής Παλαμάς)

Άφκιαστο κι αστόλιστο
του Χάρου δε σε δίνω.

Στάσου με τ’ ανθόνερο
την όψη σου να πλύνω.
Το στερνό το χτένισμα
με τα χρυσά τα χτένια
πάρτε απ’ τη μανούλα σας,

μαλλάκια μεταξένια,
μήπως και του Χάροντα,
καθώς θα σε κοιτάξει,
του φανείς αχάιδευτο
και σε παραπετάξει!

Κωστής Παλαμάς, απόσπασμα από το ποίημα Τάφος

Ποιήματα