Ντίκινσον, Έμιλυ
Η Έμιλι Ελίζαμπεθ Ντίκινσον (Emily Elizabeth Dickinson, 10 Δεκεμβρίου 1830 – 15 Μαΐου 1886) ήταν Αμερικανίδα ποιήτρια. Αν και όχι τόσο διάσημη όσο ήταν εν ζωή, πλέον θεωρείται, μαζί με τον Ουώλτ Ουίτμαν, από τους πιο αναγνωρισμένους και αντιπροσωπευτικούς Αμερικανούς ποιητές του 19ου αιώνα. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της μένοντας αποκλεισμένη στο σπίτι των γονιών της στο Άμερστ και ολόκληρη η εργογραφία της παρέμεινε ανέκδοτη και κρυμμένη μέχρι και το θάνατό της. Εξαίρεση αποτέλεσαν μονάχα πέντε ποιήματα, από τα οποία τρία δημοσιεύτηκαν ανώνυμα και ένα εν αγνοία της ίδιας της ποιήτριας.
Ποίηση και επιρροές
Τα αδέρφια της Έμιλι δεν ήταν μόνο η οικογένειά της, αλλά και οι σύντροφοι στις πνευματικές ενασχολήσεις της. Η ποίησή της αντανακλά τη μοναξιά που ένιωθε η ίδια, αλλά και στιγμές έμπνευσης που δίνουν ίσως μια αίσθηση ευτυχίας. Επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από το θρησκευτικό συντηρητισμό της οικογένειάς της, αλλά και του αστικού πουριτανικού περιβάλλοντος της πόλης όπου ζούσε, ενώ φαίνεται να αντλεί επιρροές και από τους Μεταφυσικούς Άγγλους ποιητές του 17ου αιώνα. Θαύμαζε τον Τζον Κητς και τους Ρόμπερτ και Ελίζαμπεθ Μπάρετ Μπράουνινγκ.
Η Ντίκινσον ήταν ιδιαίτερα παραγωγική στον αριθμό των ποιημάτων της, που ξεπερνούν τα 800 και συχνά τα έστελνε μέσω αλληλογραφίας σε φίλους της, ωστόσο δεν αναγνωρίστηκε ευρέως κατά τη διάρκεια της ζωής της. Πέθανε στο Άμερστ το 1886 και ο πρώτος τόμος ποιημάτων της εκδόθηκε μετά θάνατον το 1890 κι ο τελευταίος το 1955.
Ελληνικές μεταφράσεις
— Εmily Dickinson: Ποιήματα, Μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης, Κίχλη, 2023
— Φύση: Ποιήματα της Έμιλυ Ντίκινσον, Άννα Δασκαλοπούλου, Αθήνα: Ειδική Εκδοτική 1995
— Ποιήματα,, ἐπιλογή – μετάφραση Ἀγγελική Σιδηρά, Ἀθήνα: Ἑρμείας 1996
— Επι-γράμματα, εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Κώστας Ιωάννου, Κορωπί: Κρωπία 2000
— Emily Dickinson: Ἡ ποιήτρια τῶν ἑπομένων ἐποχῶν, ἐπιλογή καί μετάφραση ποιημάτων, πρόλογος καί σχόλια Κώστας Ἰωάννου, Κορωπί: Κρωπία 2000
— Ζωή: Ποιήματα, μετάφραση Άννα Δασκαλοπούλου, Αθήνα: Ζαχαρόπουλος 2003
— Το μέγα ύδωρ : Εικοσιεπτά ποιήματα, μετάφραση – πρόλογος Διονύσης Καψάλης, Αθήνα: Άγρα 2004
— 44 ποιήματα και 3 γράμματα, επιλογή – μετάφραση – σχολιασμός – επίμετρο Ερρίκος Σοφράς, Αθήνα: Το Ροδακιό 2005
— Μιά ὥρα εἶναι μιά θάλασσα: Τά ὀλιγόστιχα, εἰσαγωγή, μετάφραση, σχόλια Κώστας Ἰωάννου, Κορωπί: Κρωπία 2005
— Αγάπη : Ποιήματα, μετάφραση Άννα Δασκαλοπούλου; ζωγραφική Θανάσης Καραμήτας, Αθήνα: Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος 2005
— Τό ἀνεξάντλητα Σημαῖνον: 91 ποιήματα, ἐπιλογή – μετάφραση – πρόλογος Ἕλλη Συναδινού, Ἀθήνα: Ἰδεόγραμμα 2006
— Επειδή Δεν Άντεχα να Ζήσω Φωναχτά, Ποιήματα και επιστολές, επιμέλεια: Λιάνα Σακελλίου, μετάφραση: Λιάνα Σακελλίου, Άρτεμις Γρίβα, Φρόσω Μαντά, Αθήνα, Gutenberg 2013
- Αφού για κείνον δεν γινόταν να σταθώ (Έμιλυ Ντίκινσον, μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης)
- Είμαι ο κανένας! Ποιος είσαι εσύ; (Έμιλι Ντίκινσον, μετάφραση: Σπύρος Δόικας)
- Η καρδιά αποζητά την ηδονή αρχικά (Έμιλυ Ντίκινσον)
- Η τρέλα η πολλή (Έμιλι Ντίκινσον, μετάφραση: Σπύρος Δόικας)
- Κάθε απώλεια ένα κομμάτι μας παίρνει (Έμιλυ Ντίκινσον, μετάφραση: Σπύρος Δόικας)
- Καρδιά μου, θα τον ξεχάσουμε μαζί! (Έμιλι Ντίκινσον, μετάφραση: Όλγα Παπακώστα)