Τέτοιες στιγμές παράλογης κι απόκοσμης χαράς
Μπορείς να ξεχωρίσεις τον θάνατο
Ο Πειρασμός (Διονύσιος Σολωμός)
Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Aπρίλη,
Kι’ η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα,
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι (Οδυσσέας Ελύτης)
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
τ’ άγριο μαλλί σου στην τρικυμία
Κάποια μέρα (Τάκης Βαρβιτσιώτης)
Κάποια μέρα
Θα βαδίσεις πάνω στα ίχνη μου
Ο θάνατος θα ‘ρθει και θα ‘χει τα μάτια σου (Τσέζαρε Παβέζε, Σωτήρης Τριβιζάς)
O θάνατος θα ‘ρθει και θα ‘χει τα μάτια σου
αυτός ο θάνατος που μας συντροφεύει
Φωνές (Κωνσταντίνος Καβάφης)
Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι
Κεριά (Κωνσταντίνος Καβάφης)
Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα —