Κι όταν η πόλη οριστικά νεκρώθηκε
και στις μεγάλες άδειες λεωφόρους
Ένοικος (Ορέστης Αλεξάκης)
Μα Εσύ ποιος είσαι; Ακούω τα βήματά σου
Στους ήχους των βημάτων μου Ποιος είσαι;
Μία φορά, σε κάθε ζωή (Γιάννης Καρατζόγλου)
Μία φορά μες στη ζωή, σε κάθε ζωή, μονάχα μία
η φοβερή στιγμή του ερχομού, ο πρώτος λόγος,
Εαρινή συμφωνία ΙΙ (Γιάννης Ρίτσος)
Είχα κλείσει τα μάτια
για ν’ ατενίζω το φως.
Τώρα, μαζεύει λέξεις (Γιάννης Καρατζόγλου)
Για να εκφράσει το κενό, τώρα μαζεύει λέξεις.
Θαλασσοσπηλιές (Μαρία Γραμματικού)
Το μυριόστομο πέλαγο κι οι φωτεινές του σπηλιές
η αρμύρα κατάκαρδα στο χρυσό καλοκαίρι
Σιγή (Απόστολος Θηβαίος)
Αν ησυχάσεις, θα ακούσεις το δρόμο να μιλά, να ανασαίνει βαριά, σαν τον ετοιμοθάνατο, αφήνοντας ρόχθους βασιλικούς.
Κάποτε (Τάκης Τσαντήλας)
Όταν, για τα καλά, η σιωπή
λεηλατήσει το κουφάρι μου,