Αυτός που με τα μάτια του έχει δει την Ομορφιά
Είναι κιόλας στο θάνατο δοσμένος
Προκοπή δε θα ’χει στον βίο του καμιά,
Κι ούτε πως στου θανάτου δε θα τρομάζει πια το μένος,
Αυτός που με τα μάτια του έχει δει την Ομορφιά.
Γι’ αυτόν ο πόνος του έρωτα διάρκεια δε θα ’χει
Έτσι ή αλλιώς, οι πόθοι αυτοί δεν έχουν καλό τέλος
Ούτε μες στων τρελών τη στοχασιά.
Αυτός που απ’ της Ομορφιάς χτυπήθηκε το βέλος,
Γι’ αυτόν ο πόνος του έρωτα διάρκεια δε θα ’χει.
Αχ, σαν το βελούχι θέλει να στερέψει
Σε κάθε πνοή του δηλητήριο να ρουφά,
Σε κάθε άνθος άρωμα θανάτου να γυρέψει,
Αυτός που με τα μάτια του έχει δει την Ομορφιά
Αχ, σαν το βελούχι θέλει να στερέψει.