Πεζά
- Αποχαιρετιστήρια επιστολή (Κώστας Καρυωτάκης)
- Γιατί δεν βγαίνω κι εγώ να περπατήσω κάτω από τα ανθισμένα δένδρα στον ήλιο;
- Εμπορικόν δελτίον (Εμμανουήλ Ροΐδης)
- Η ποίηση αρχίζει από εκεί που την τελευταία λέξη δεν την έχει ο θάνατος (Οδυσσέας Ελύτης)
- Μα ποιος είπε πως εγώ πρέπει να πεθάνω; (Τζοβάνι Παπίνι)
- Ο άνθρωπος των γραμμάτων δε μιλεί· γράφει
- Οι άνθρωποι όταν λένε «σ’ αγαπώ», αγαπάνε τον εαυτό τους (Σταύρος Σταυρόπουλος)
- Οι χαμένοι φίλοι έρχονται πάντα ξαφνικά… (Μάνος Ελευθερίου)
- Πάντα κούρσευαν άλλωστε οι νεκροί (Κατερίνα Καριζώνη)
- Πάντα χρειάζεται να υπάρχει ένας άνθρωπος δίπλα σου (Μάνος Ελευθερίου)
- Ποίηση και θάνατος (Αντώνης Φωστιέρης)
- Το ανθρώπινο γένος διακρίνεται σε άτομα έμψυχα και άτομα άψυχα
- Το ποιητικό χάρισμα ισοφαρίζεται εξαρχής με σωματικό αντιχάρισμα (Δ. Ν. Μαρωνίτης)
- Το σπουργίτι (Ιβάν Τουργκένιεφ, μετάφραση: Γιώργος Χαβουτσάς)